یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران به کار خود پایان داد

 

پیام وزیر فرهنگ، معاون امور هنری ، مدیر کل هنرهای تجسمی و دبیر به دوسالانه سرامیک

 

یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران روز جمعه 29 آذرماه 1399 به کار خود پایان داد. طبق اعلام ستاد برگزاری، اسامی هنرمندان برگزیده و مراسم اختتامیه در روزهای آتی اطلاع رسانی خواهد شد.

 

به گزارش واحد ارتباطات و رسانه دوسالانه ملی سرامیک ایران، سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید مجتبی حسینی معاون امور هنری، هادی مظفری مدیر کل هنرهای تجسمی و هیربد همت آزاد دبیر یازدهمین دوره دوسالانه سرامیک، طی متونی جداگانه پیام های خود را به این دوره از دوسالانه سرامیک منتشر کردند.

 

 

برگزاری یازدهمین دوسالانه ملّی سرامیک ایران، جلوه­ای معاصر از یکی از کهن­ ترین هنرهای ایران زمین را پیش روی هنردوستان قرار داده­است. هنری که بیانگر بخش مهمی از تاریخ ما نیز هست. هنرمندانی که دست­آفریده­ های آنان، هم در زندگی کاربرد داشته و هم جنبه­ های زیبایی­ شناسی را در طول قرون تقویت و تثبیت کرده­است.

 

امروز نیز، هنرمندانِ سرامیست، با نگاهی معاصر که هم در مضامین و هم در فرم و تکنیک نمود دارد آثاری را تولید و عرضه کرده­اند که برگی دیگر بر افتخارات تاریخِ هنر سرامیک ایران افزوده­است. دوسالانه یازدهم سرامیک که پس از چند سال وقفه در شرایطی دشوار برگزار شده است، این نوید را می دهد که هنر و هنرمندان همواره می­ توانند بارقة امید و کار و آفرینش را در سخت­ترین شرایط و موقعیت­ها برای جامعه روشن نگاه دارند.

 

اگر چه شرایطِ دشوار شیوع ویروس کرونا در ایران و جهان، سبب تعطیلی و نیمه کاره ماندن فعالیت­های فرهنگی و هنری شده­است، با این حال می­توان در چنین موقعیتی و با رعایت دستورالعمل­های بهداشتی جریان­های هنری را حفظ کرد و اشاعه داد.

 

از دست­اندرکاران برگزاری این رویداد هنری و نیز هنرمندان گرامی انجمن هنرمندان سفالگر که در برپایی این دوسالانه از هیچ کوششی دریغ نکردند، صمیمانه سپاسگزارم.

 

 

 

سفال و سرامیک؛ سفیر تمدن و سند زنده‌ی مردمانی است که خاک را به هنر کیمیا کرده‌اند و به آب وُ آتشِ دانش، آبادی آفریده‌اند. کهن‌ساخته‌هایی که مصداق انسان عصر خویش و مولود به‌معرفت‌زیستن از عصر پارینه‌سنگی‌ تا دیگر دشواردوره‌هایی است که بشر، بودن را و چگونه‌بودن را مشق کرده است. سفال و سرامیک، اگر چه دست‌آفرینی برای بسامان‌تر زیستن‌ها بوده‌ اما جمال‌اندیشی و جمال‌جویی انسان، خلعتی از هنر که برساخته از هم‌نشینی رنگ‌ها، نقش‌ها و روش‌هاست بر این پدیده پوشاند. نوپدیده‌ای که بیش از وجوه کاربری زیستی به آفریده‌ای هنری و نمادی از زیبایی شُهره گردید.

 

در ایران ما؛ اقلیم‌ها و اقوام هر کدام با شناسه‌های خویش، به این صناعت هنری دست برده و دل سپرده‌اند که هر کدام به لحن و لهجه‌ای، نقش وُ نگاره‌ وُ معنایی به نام خویش و به یادگار باقی گذارده‌اند. نیک آن که ایرانیان که پیوسته از افق شاعرانگی به جهان نگریسته‌اند به غایت کوشیده‌اند که هر چه از سفال و سرامیک؛ ظرفی و ضرورتی ساخته‌اند، پیکره‌ای فریبا و هیمنه‌ای از هنر باشد. اکنون این هنرصنعت از یک سو مؤید تکامل صنعت در جوامع بشری و از دیگر سو به خلق وجوهی هنری منتهی شده است که به تحقیق بسیاری از دیگرهنرهای جهان‌ تجسمی، مرهون این دست‌پرورده‌ی دیربازند.

 

به روزگار ما که جهان، آزرده از آلاینده‌ها و آلودگی‌هاست، سرامیک؛ این ساخته‌ی سلیم، نجات جهان از مکافات خواهد بود و خوش‌تر آن که به عنوان‌ پرکاربردترین مواد در فن‌آوری‌های امروز وُ فردا، جایگاه و پایگاهی بی‌مانند دارد که دور از نظر نباید بماند.

 

کهن‌هنر سفال و سرامیک روزِ امروز با زبان زمانه‌ با ما در گفتگوست و به شور و شعور هنرمندان این روزگار چنان معاصرت یافته که فراخ‌فرصتی یگانه برای خلق نقش‌مایه‌های هنر و  تجلی بیان معاصری از کهن‌افریده‌ای به شمار می‌رود.

 

یازدهمین‌ دوسالانه‌ی سرامیک‌ ایران اگر چه از پس چند سال سکوت و در صعب‌ایام‌ کرونا برگزار می‌گردد اما به فرخندگی فعالیت فرهیخته‌هنرمندان و بسترسازی روزآمد متولیان و چشمداشت مخاطبان آگاه، رویدادی خواهد بود که صحنه به صحنه، آوردگاه آرمان‌ها و آرزوهای انسان این عصر باشد و در نوآوری‌ها و نوزایی‌های هنرمندان‌ سرامیک، جهانی نو خلق گردد.

 

فریضه‌ی تقدیر از هنرمندان همراه و متولیان همکار را با آرزوی سلامت و سعادت ارجمندان این دوره به جای می‌آورم.

 

 

 

بهمن سال پيش بود.

 

شايد سخت­ترين روزهايي كه خيال مي­كردم  اگر اين روزها و ماه­ها به سلامتي بگذرد و بهار جوانه بزند، ميرِ نوروزي راه مى­افتد توي بازار تجريش و ماهي قرمز مي­فروشد و سُنبل.

 

توي همان روزهاى ِسخت، هنرمندى با صداى خش­دار، وسط ِحياط موسسه هنرهاي تجسمي، طرح­نامه­اي را به من داد براي برگزاري بي­ینال سراميك بعد از ٩ سال.

 

فقط يك سوال پرسيدم؟ با اين شرايط مي­شود برگزار كرد؟ گفت: بله!

 

نه من و نه هيچ كس ديگر نمى­دانست  اصلا بهار ٩٩  عيد نمي­آيد. نوروز، توي خانه­ها قرنطينه مي­شود. اولين عيدي است كه سفر نخواهيم رفت و مردم ِشهر، سيزده فروردين را روي پشت بام خانه­ها به در خواهند كرد و تا سال بعد، هر روز سخنگوى وزارت بهداشت مى­آيد تا تعداد كشتگانِ روز قبل را اعلام كند.

 

توي همه روزهاي سخت، وسط تمام حياط­هاي دلگير، بالاخره يك آدمي پيدا مي­شود كه اميدش بيشتر از بقيه آدم­ها باشد و  وقتي همه بُريدند، او دوام بياورد.

 

امروز يازدهمين دوسالانه سراميك ايران در نياوران افتتاح شد، بدون حضور صدها نفر كه جاي­شان در حياط فرهنگسرا خالي بود و نگراني از سلامتى­شان نگذاشت صداي همهمه­شان توي طبقات بپيچد اما صداى ِخش­دارِ همان مرد با تمام مشكلات گفت: "مي توانيم" و وسط ِتمام اين ماه­ها مردانه دوام آورد، امروز هم در سرسرا پيچيده بود كه مى­گفت: امروز، بلوغ يك رسانه بود. رسانه­ " سراميك" ايران.

 

 

بلوغ رسانه سرامیک

 

قدردان و سپاسگزار هستیم از تمامی هنرمندانی که با توجه به شرایط سخت اقتصادی و و جود بیماری همه­گیر، با حضور چشمگیر و با ارتقای کمّی و کیفی آثار، مایه مباهات خانواده هنرمندان سرامیست در حوزه تجسمی شدند.

 

می توان با قطعیت اعلام کرد که ستون این دوسالانه، توسط هنرمندان جوانی برافراشته شد که در بخش فراخوان شرکت نمودند. معتقدیم دستاوردهای این دوسالانه در کارکرد اجتماعی و هنری، تنها شامل هنرمندانی که فرصت حضور یافتند نشده است بلکه آن را معطوف به تمام هنرمندان سرامیست می دانیم.

 

یازدهمین دوسالانه ملی سرامیک ایران، حضور گسترده جامعی از رویکردهای تجسمی در هنر سرامیک را به نمایش گذاشت. انتخاب گروهی از داوران که گرایش های متفاوت هنری را در نظر دارند در راستای همین آرمان بوده است.

 

آثار این نمایشگاه هم به لحاظ استفاده از ساختارهای تکنیکی مناسب در جهت بیان ایده و هم به لحاظ نمایش گرایش های مختلف هنری دارای سطحی در خور توجه بودند. این سطح از بالندگی قابل ستایش است.

 

اما این امر چالش های بیشتری در انتخاب نهایی آثار برگزیدگان ایجاد کرد. شورای داوری نهایی براساس درونمایه دوسالانه، ساختارهای هویتی رسانه سرامیک و مولفه های امروزی هنر، پس از بحث و تبادل نظر 3 اثر را به عنوان برگزیده دوسالانه و 7 اثر را شایسته تقدیر دانستند.

 

متاسفانه به سبب محدودیت های ناشی از بیماری کرونا حضور ژاک کافمن هنرمند سرامیست شناخته شده بین المللی در جمع داوران نهایی میسر نشد و تنها از مشاوره و نظر ایشان در فضای مجازی بهره­مند شدیم.

 

با احترام به نظر نهایی داروان، معتقدیم که گزینش آثار و داوری در حوزه هنر حکمی مطلق و تمام عیار نیست و متغیرهای متعددی می تواند برای انتخاب موثر باشد.

 

در نهایت نشان افتخار این رویداد از آن هنرمندانی است که با حضور خود نمایشی از بلوغ رسانه سرامیک را در هنرهای تجسمی رقم زدند.